Brief aan het kabinet.

Het kabinet heeft plannen geopperd om het PGB alleen nog voor ZZP-klanten open te houden. Alle andere PGB-houders moeten maar naar Zorg in Natura of een andere oplossing zoeken. Per Saldo en haar leden is het daar niet mee eens. Ik ben lid van Per Saldo en heb al jaren een PGB om zelf te kunnen beslissen over welke zorg en wanneer en hoeveel. De onderstaande brief is via Per Saldo naar het kabinet/de staatssecretaris gestuurd om ze de ogen te openen.

Per Saldo hoopt op nog veel meer reacties van PGB-budgethouders om zo een nog sterkere vuist te kunnen maken. Voor het hele bericht van Per Saldo kun je hier lezen.

============================================

Als ik mijn PGB verlies zal ik een verpleeghuis in moeten, mijn zorg is zwaar en niet te doen door alleen mantelzorgers.
Door mijn handicap/chronische ziekte heb ik verpleegkundige hulp nodig die nu vanuit het PGB betaald word. Mijn mantelzorgers worden ontlast door met enige regelmaat naar een Zorghotel te gaan (legaal betaald uit het PGB) en door een zorgbureau in te schakelen.

Thuis wonen zonder het PGB is onmogelijk, het verpleeghuis dan maar? Nee dank je, ik ben net 28 voor het verpleeghuis voel ik me 60 jaar té jong. Maar zonder PGB word ik daar wel in gedwongen en dat terwijl het verpleeghuis in mijn situatie veel duurder is als het PGB. Maar ja het PGB komt uit een ander potje en die gehandicapten kunnen we wel afschaffen (of moet ik zeggen afschieten) want die kosten alleen maar geld.

Mijn handicap zorgt ervoor dat ik 23 van de 24 uur per dag op bed doorbreng, een situatie waar ik echt niet om gevraagd heb. Maar zo laat deze regering het wel overkomen.
Ligt u graag met uw blote kont in de viezigheid? Nee toch?! Wilt u zelf beslissen hoe laat u uw bed in-/uitgaat? JA!!!! Dat wil ik nu ook.

Dat ik geen ZZP heb ondanks de benodigde 24-uurs zorg is geheel aan de regering te danken die de ZZP's zo krap heeft gemaakt dat je er thuis niet mee uitkomt. Ik had geluk met mijn CIZ indicatiesteller die snapte dat ik met een ZZP mijn zorg niet rond kon krijgen, daarom heb ik nog gewone klasses.

Ik heb nu altijd iemand in huis om problemen de baas te kunnen, ik heb nu altijd iemand die me kan helpen op het moment dat het nodig is, ik heb altijd iemand in huis die voorkomt dat ik stik in mijn kussen tijdens een crisissituatie (veroorzaakt door mijn ziekte).
In een verpleeghuis zal ik moeten zorgen dat ik het knopje nog ingedrukt krijg, helaas lukt een vinger bewegen in een crisismoment al niet dus zal ik moeten hopen op een verzorgende die eens in het uur komt kijken of alles nog goed gaat. Na een uur met je gezicht in een kussen kan de verzorgende wel de uitvaartleider bellen want ademen zal ik dán niet meer doen.

Zelfbeschikking, zelfmanagment en vooral zelfvoorzienend zijn. Helaas is dat niet voor iedereen haalbaar en dat moeten u en uw collega-staatssecretarissen/ministers maar eens in gaan zien.

Ik wil u met liefde uitnodigen om 2 dagen in mijn schoenen te proberen staan, 24 uur mét PGB en 24 zonder PGB. Eens kijken wat u er dan van denkt.

Ik hoop dat uw visie op het PGB veranderd, ik sta anders niet in voor de gevolgen voor dit kabinet.

Met een hopende groet,

Wanda Rooken