Het trainen van een pup vergt flink wat energie en aangezien ik daar geen onuitputtelijke voorraad van heb...
Vandaag ligt Fire als een wasmannetje op een kussen zielig te zijn. De grote dag was vanochtend al vroeg aangebroken.
Tussen 8.00 en 8.30 moest hij zich melden voor de castratie, waarbij ook gelijk de Hubertus-klauwtjes zijn verwijderd.
Net voor 14.00 werd er gebeld dat hij weer opgehaald kon worden.
Bij thuiskomst durfde hij amper naar binnen te komen lopen. Het is allemaal reuzegevoelig.
En nu hoor ik hem nog regelmatig even jammeren, zeker als 1 van ons wegloopt/rolt.
Met een beetje extra aandacht. Het lekkere warme dekentje en een voorzichtige knuffel op zijn tijd, zal hij vast snel weer opknappen.
Ik ga weer voor ziekenverzorgster spelen.
Adieu,
Wanda
Ga waar geen pad is en laat je eigen spoor achter. >> R.W. Emerson
4 opmerkingen:
Komt allemaal goed, dat zie ik wel.
Gr. J@n.
Agossie, wat een hoopje zieligheid!
Is het inmiddels al weer wat beter?
En met jouw energie? Bijladen in het zonnetje lukt ook al niet echt he...
Knuff!
Het komt.....
Even een groet, knuffel en zwaai tussendoor... Koud he. Bah.
~X~
Een reactie posten